Jan Vermeer Van Delft urodził się w 1632 roku w Delft w Holandii. Z powodu małej ilości źródeł i historii o nim nazwano go "Sphinksem z Delft".
Jego ojcem był Reynier Janszoon natomiast matką Digna Baltens. Co ciekawe jego ojciec w 1625 roku zabił żołnierza w walce, a od 1631 roku prowadził własną karczmę, która nazywała się "Latający lis". Sprzedawał on tam obrazy. Gdy umowa najmu mu się skończyła przeniósł się do belgijskiego miasta Mechelen gdzie umarł w 1652 roku. Interes po ojcu przejął Jan Vermeer.
Jan Vermeer od urodzenia był protestantą, jednakże ciężki los oraz poznanie katoliczki o imieniu Catherine spowodował, że postanowił porzucić protestantyzm. Oczywiście nie chodziło tu o miłość, ale raczej o to, że jego żona pochodziła z bogatej rodziny. Później zresztą zamieszkał u swojej teściowej w Oude Langedijk i spędził tam resztę swojego życia. Jego żona urodziła mu czternaścioro dzieci!!! (3 synów, 7 córek oraz czworo urodziło się martwych lub umarli bardzo młodo) Interesujące jest, że najmłodszego z nich nazwał Ignatius po twórcy zakonu Jezuitów (Ignacy Loyola).
Praca
Od 1653 roku należał do gildii malarzy, jednakże nie płacił żadnych opłat, gdyż jego sytuacja finansowa była bardzo ciężka. Z czasem znalazł patrona, który pożyczał mu pieniądze a w 1662 roku został szefem gildii (był nim wybierany wielokrotnie co znaczyło, że inni malarze doceniali jego umiejętności). Ja Vermeer pracował nad swoimi obrazami bardzo wolno. Malował ich zaledwie trzy rocznie, ale były one najwyższej próby.
Momentem prawdy dla naszego bohatera był rok 1672 kiedy to na Holandię napadli Anglicy i Francuzi. Wiele sklepów zamknięto, a biznes Jana Vermeera kręcił się bardzo wolno. 1675 roku został on zmuszony ponownie do pożyczania pieniędzy. Zresztą w tym samym roku zmarł po tym jak wpadł w szał. Jego żona twierdziła, że zmarł z powodu stresów powiązanych z brakiem pieniędzy. Wykarmienie dziesięciorga dzieci nie było rzeczą łatwą dla biednego artysty.
Życie jego nie było, więc sielanką. Zmarł w biedzie. Jego dzieła stały się sławne prawie 200 lat później, a dziś możemy je oglądać w Nowym Jorku, Amsterdamie, Paryżu czy Londynie.
Na koniec przedstawię wam kilka obrazów, które warto zapamiętać i zobaczyć.
Strona jego fundacji na której można obejrzeć więcej jego obrazów.
Jego ojcem był Reynier Janszoon natomiast matką Digna Baltens. Co ciekawe jego ojciec w 1625 roku zabił żołnierza w walce, a od 1631 roku prowadził własną karczmę, która nazywała się "Latający lis". Sprzedawał on tam obrazy. Gdy umowa najmu mu się skończyła przeniósł się do belgijskiego miasta Mechelen gdzie umarł w 1652 roku. Interes po ojcu przejął Jan Vermeer.
Jan Vermeer od urodzenia był protestantą, jednakże ciężki los oraz poznanie katoliczki o imieniu Catherine spowodował, że postanowił porzucić protestantyzm. Oczywiście nie chodziło tu o miłość, ale raczej o to, że jego żona pochodziła z bogatej rodziny. Później zresztą zamieszkał u swojej teściowej w Oude Langedijk i spędził tam resztę swojego życia. Jego żona urodziła mu czternaścioro dzieci!!! (3 synów, 7 córek oraz czworo urodziło się martwych lub umarli bardzo młodo) Interesujące jest, że najmłodszego z nich nazwał Ignatius po twórcy zakonu Jezuitów (Ignacy Loyola).
Praca
Od 1653 roku należał do gildii malarzy, jednakże nie płacił żadnych opłat, gdyż jego sytuacja finansowa była bardzo ciężka. Z czasem znalazł patrona, który pożyczał mu pieniądze a w 1662 roku został szefem gildii (był nim wybierany wielokrotnie co znaczyło, że inni malarze doceniali jego umiejętności). Ja Vermeer pracował nad swoimi obrazami bardzo wolno. Malował ich zaledwie trzy rocznie, ale były one najwyższej próby.
Momentem prawdy dla naszego bohatera był rok 1672 kiedy to na Holandię napadli Anglicy i Francuzi. Wiele sklepów zamknięto, a biznes Jana Vermeera kręcił się bardzo wolno. 1675 roku został on zmuszony ponownie do pożyczania pieniędzy. Zresztą w tym samym roku zmarł po tym jak wpadł w szał. Jego żona twierdziła, że zmarł z powodu stresów powiązanych z brakiem pieniędzy. Wykarmienie dziesięciorga dzieci nie było rzeczą łatwą dla biednego artysty.
Życie jego nie było, więc sielanką. Zmarł w biedzie. Jego dzieła stały się sławne prawie 200 lat później, a dziś możemy je oglądać w Nowym Jorku, Amsterdamie, Paryżu czy Londynie.
Na koniec przedstawię wam kilka obrazów, które warto zapamiętać i zobaczyć.
Strona jego fundacji na której można obejrzeć więcej jego obrazów.
RSS Feed